Van ongemotiveerd naar goed resultaat…

Enkele maanden geleden kreeg ik een meneer in mijn praktijk met hoofdpijnklachten. De neuroloog had hem doorverwezen in verband met blijvende hoofdpijn na een licht herseninfarct. De man zelf was ervan overtuigd dat de hoofdpijn vanuit de hersenen kwam. Hij was wel naar me toe gekomen, omdat de neuroloog erop aangedrongen had, maar zelf zag hij er niet zoveel heil in.

Nu is oefentherapie een therapie wat alleen maar werkt als men er zelf goed mee aan de slag gaat. Resultaat krijg je niet vanzelf, je zal elke dag moeten oefenen. Ik begon daarom met uitleggen. Er zijn namelijk verschillende soorten hoofdpijn. Er is hoofdpijn door een verstoring van binnenuit, bijvoorbeeld een tumor of een tia. Dit is de minst voorkomende hoofdpijn. Dan is er natuurlijk ook migraine en clusterhoofdpijn, dit gaat vaak aanvalsgewijs. En er is spierspanningshoofdpijn. En deze vorm komt heel veel voor.

Spierspanningshoofdpijn ontstaat doordat de spieren van schouders en nek te gespannen zijn en daardoor aan de peesplaat trekken die over het hoofd loopt. Er is dan vaak pijn bij het voorhoofd, boven de ogen, bij de slapen of bovenop het hoofd (het wordt ook wel kapselhoofdpijn genoemd). Het te gespannen zijn van de spieren kan komen door stress, onjuist spiergebruik bij dagelijkse bezigheden of een verkeerde stand van het hoofd ten opzichte van het bovenlichaam (het hoofd staat dan ver naar voren of men laat het hoofd hangen).

De meneer die bij mij was gekomen had duidelijk last van spierspanningshoofdpijn door een verkeerde stand van het hoofd. Hij liet het hoofd letterlijk hangen waardoor er veel trekkracht ontstond aan nek- en hoofdspieren. Na mijn uitleg was meneer al iets gemotiveerder en we spraken af dat we er samen 6 weken volop voor zouden gaan en dan het resultaat bespreken.

Na 5 behandelingen kwam meneer al rechter op binnen, kreeg hij complimenten van zijn vrouw dat hij zo goed rechtop zat en was de hoofdpijn al bijna weg. De motivatie om door te pakken was er. Na enkele maanden zat er een ander persoon voor me. Opgelucht dat de hoofdpijn weg was en soepeler en sterker dan hij voor mogelijk had gehouden.

 

Er was eens…een meisje met migraine

Een meisje van acht jaar kwam samen met haar moeder bij me op verwijzing van de neuroloog. Ze had al jaren wekelijks migraine, soms zelfs meerdere keren per week. Verder was er sprake van hevige spierspanningshoofdpijn.

Tijdens de anamnese (het intake-gesprek) zag ik een vrolijk meisje, maar ook een meisje die veel van zichzelf vroeg. Ze wilde graag goed presteren op school en aardig gevonden worden. Bij het onderzoek zag ik een redelijke  houding, de rug lichtgebogen, de schouders wat opgetrokken, maar één ding sprong eruit. De spieren bovenop de schouders waren keihard.

We begonnen de oefentherapie met ontspannende bewegingen voor het nek-schoudergebied. Door rustige bewegingen te maken breng je de doorbloeding van de spieren op gang wat ontspanning geeft. We gingen door naar de zithouding en ook in die houding bewogen we rustig de schouders en het hoofd. Daarnaast gingen we aan de slag met de ademhaling. Ze had een hoge, snelle ademhaling wat voor algehele spanning in het lichaam zorgt. Daarom oefenden we de buikademhaling en maakte ik haar bewuster van de spanningen in haar lichaam.

Na enkele weken kwam er vooruitgang. De migraine aanvallen werden minder intens, de spierspanningshoofdpijn nam af en ze ervoer meer rust. Zo kreeg ze langzaamaan meer controle over haar lichaam en haar klachten. Na enkele maanden waren de migraine aanvallen enorm afgenomen, eens per maand speelde het nog wel eens op. De spierspanningshoofdpijn was minimaal. Ze kon weer goed functioneren wat meer zelfvertrouwen gaf en zo werd ze een nog vrolijker meisje.

 

Ik ben er gewoon verslaafd aan geraakt!

Een vrouw van halverwege 40 kwam bij me met een hele voorgeschiedenis aan klachten en therapieën. Het voornaamste probleem was de hevige langdurige hoofdpijn dus daar richtten we de therapie in eerste instantie op.

Er was sprake van een behoorlijke stijfheid van de hele rug, een teveel gebogen bovenrug en haar hoofd stond te ver naar voren. Door verkorte spieren kon ze alleen met veel moeite een betere houding aannemen. We begonnen daarom met diverse rek- en soepel-maak-oefeningen. Het oefenen gaf in eerste instantie meer klachten, maar ze was erg gemotiveerd dus ze zette door.

Na enkele weken zag ik de soepelheid verbeteren en langzaamaan kwam ze meer rechtop te staan. De hoofdpijn zakte af. Met rechte rug en opgeheven hoofd stapte ze bij me binnen. Het einde van de therapie naderde. Daarom gaf ik aan dat ze langzaamaan het oefenen mocht afbouwen, omdat het toepassen van de juiste houding nu het belangrijkste is. Ze reageerde daarop met schrik: oh nee, ik mag toch wel blijven oefenen! Ik ben er gewoon aan verslaafd geraakt!

Scoliose, wat moet je ermee?

Een scoliose is een afwijkende stand van de rug. Er zijn verschillende soorten scolioses wat betreft vorm, plaats en ernst. De meest voorkomende zijn de zogenaamde C-scolioses, dan is er een kromming naar links of rechts gezien vanaf de achterkant van de rug. Ook zijn er S-scolioses, dan is er in de onderrug een bochtje de ene kant op en bovenin de andere kant op.

De meeste mensen hebben een niet-structurele scoliose, die ontstaat door a-symmetrische belasting en dat is wat we allemaal de hele dag doen. Het kan dus helemaal geen kwaad. Tenzij de afwijking te groot wordt en er dus een te grote disbalans ontstaat in het lichaam en iemand bijvoorbeeld rug-, nek- of schouderklachten krijgt. En er is nog de structurele scoliose, waarbij er door afwijkingen van de wervels zelf grote krommingen in de rug ontstaan. Deze vorm komt bij 2% van alle scolioses voor, met name bij meisjes.

De mensen met een scoliose uit de eerste groep komen bij mij in de praktijk omdat ze bijvoorbeeld lage rugklachten hebben, of hoofdpijn. Meestal weten ze niet dat er een scoliose in de rug zit. Door met gerichte training de balans in het lichaam te herstellen en mensen uit hun voorkeurshouding te halen nemen de pijnklachten vaak af.

Meisjes met de structurele scoliose komen in mijn praktijk om het lichaam in conditie te houden. Deze scoliose zelf kan je niet oplossen, maar met training kan je wel voorkomen dat iemand in de afwijkende houding gaat hangen en je kan de dagelijkse houdingen en bewegingen zo intrainen dat er minder kans is op overbelastingsklachten.

De oefentherapeut is de specialist op houding en beweging en dat is dus het adres waar je heen moet als je een scoliose hebt. Of het nu wel of niet op te lossen is, door meer balans in het lichaam kunnen pijnklachten worden verholpen of voorkomen.

Voor een oefentherapeut bij u in de buurt kijkt u op vvocm .

Onze werkplek is wel goed hoor…

Als ik bedrijven benader voor het instellen van de juiste werkplek krijg ik vaak als antwoord: “Onze werkplek is wel goed hoor. We hebben allemaal dure bureaus en stoelen aangeschaft dus dat zit wel goed.” Mijn vraag is dan wie die stoelen en bureaus dan heeft ingesteld. En hoe zitten de werknemers dan op die dure stoelen. Vaak is daar nog niet naar gekeken en juist daar haal je het stukje winst voor het voorkomen van ziekteverzuim.

Je kan allemaal mooie en ergonomische kantoormeubelen neerzetten, maar als de personen die ermee moeten werken er niet op de juiste manier gebruik van maken heeft het nog weinig waarde. Daarom is het belangrijk dat ten eerste de stoel en het bureau op de persoon die erachter/erop zit worden afgesteld, maar ook dat de werknemer de juiste houding leert op de werkplek.

Laatst kwam ik op een kantoor waar alle bureaus aan elkaar vast stonden en alle computerschermen op één hoogte waren. Een mooi gezicht, alles strak. De ene dame die er werkte was 1.82m lang en de andere dame 1.64m. en allebei hadden ze nek- en schouderklachten. Toen ik wegging stond alles niet zo strak op één lijn meer, maar zaten de dames wel ontspannen rechtop en gaven meteen aan dat ze met minder spanning aan het werk waren. Met tips voor de juiste zithouding, de stand van de schouders bij typen, de plek van het toetsenbord en de documenten liet ik ze tevreden achter. Als afsluiting gaf ik nog tips hoe ze elkaar kunnen helpen de houding ook toe te passen, gegoten in een soort wedstrijd werkt dat ook weer stimulerend voor het team.

Je kan de omgeving dus aanpassen aan de persoon, maar als die persoon zelf niet aan de houding werkt heeft het nog weinig toegevoegde waarde. Vandaar: oefentherapie!

houding op de werkplek

In mijn praktijk voor oefentherapie Cesar behandel ik mensen met lichamelijke klachten zoals rugpijn, nekpijn, schouderklachten of hoofdpijn. Vaak ontstaan die klachten door verkeerd spiergebruik tijdens het werk. De werkhouding is een steeds terugkomende belasting en dat kan jaren goed gaan, tot het lichaam zegt: en nu is het genoeg!

Tijdens de therapie gaan we op zoek naar de oorzaak van de klachten. Het kan zijn dat er spiergroepen zijn die sterker moeten worden of meer ontspannen. Maar we trainen ook de dagelijkse houdingen en bewegingen. Dus als iemand op kantoor werkt, richten we ons vooral op de zithouding en schouderbeheersing tijdens het typen. En werkt iemand in de zorg dan ligt de nadruk op bukken en tillen. In de praktijk trainen we deze houdingen in door de situaties na te bootsen. Men geeft aan dat deze houdingen worden toegepast op de werkplek en eventuele problemen worden weer teruggekoppeld tijdens de therapie.

Soms ga ik ook even bij de mensen langs op het werk. Want het instellen van de hoogte van een bureau of stoel of de indeling van de werkplek is toch moeilijker dan gedacht. Door de werkplek ook nog eens goed in te richten kan de cliënt alles wat hij geleerd heeft het beste in praktijk brengen.

Een werkplek met dure aanpassingen en hulpmiddelen is pas belasting verlagend als er ook goed mee gewerkt wordt. Dus stel de apparatuur goed in, maar zorg ook voor de goede houding om ermee te werken. Dan hou je werken zo lang mogelijk op een gezonde manier vol.

Zithouding in de auto

Als ik zo eens om me heen kijk als ik auto rijd zie ik veel houdingen van medeweggebruikers waarvan ik denk: hoe doen ze dat toch? Een hoofd die helemaal rechts naast de hoofdsteun verschijnt door teveel hangen op een armleuning, of een hoofd die amper over het stuur heen kijkt omdat de stoel te ver naar achter staat. Maar ook mensen die het hoofd te ver naar voren hebben staan omdat ze geconcentreerd rijden of de stoel verkeerd hebben ingesteld.

Mensen die veel autorijden kunnen last krijgen van de rug, de heup of nek en schouders door een verkeerde houding. Hieronder volgen enkele tips voor de salesmanagers, de chauffeurs voor woon-werkverkeer, maar ook voor de vakantieganger die een lange rit gaat maken:

1. zorg voor lege broekzakken, portemonnee, telefoon, leg het allemaal in het dashboardkastje of in de middenconsole zodat je goed op beide billen kan zitten zonder dat er iets afknelt.

2. zet de stoel niet te ver naar achter, als je het gaspedaal indrukt moet de voet er redelijk ontspannen op liggen. Met lichte druk kan je de pedaal indrukken. De knie is dan dus licht gebogen (afhankelijk van het type auto, hoe hoger de zit hoe meer buiging in de knie).

3. zet de rugleuning heel licht uit het lood naar achter, dus niet kaarsrecht op, maar iets comfortabeler naar achter. Op deze manier leunen de handen ontspannen op het stuur als je ze op ” kwart voor 3/ 10 voor 2 zet”.

4. houdt het hoofd rechtop, zet je achteruitkijkspiegel zo dat je er alleen maar goed in kan kijken als je rechtop zit, zo kan je zelf goed checken of je niet inzakt.

5. houdt de schouders ontspannen, zet zo min mogelijk kracht, bilspieren en bekkenbodemspieren niet onnodig aanspannen.

6. Goede reis!!!

Nadenkertjes…

Hieronder volgen enkele nadenkertjes die ik regelmatig gebruik in de praktijk.

 

Luister naar je lichaam, dan luistert het ook naar jou.

 

Vecht je tegen de pijn, dan vecht de pijn net zo hard terug, ermee leren omgaan geeft meer kwaliteit van leven.

 

Als er balans is in belasting en belastbaarheid functioneer je optimaal.

 

Accepteren dat je iets niet (meer) kunt is geen falen, maar een winst voor jezelf.

 

Pas als je goed voor jezelf zorgt kan je ook voor anderen zorgen.

 

 

Wie heeft er meer? Ik ben benieuwd naar jullie aanvullingen!

Ramen zemen, waar let je op met je houding?

Voor tips hoe je ramen goed schoon worden hoef je dit stukje niet te lezen, daar ben ik niet zo goed in. Wat ik wel kan vertellen is waar je op moet letten bij het ramen zemen zodat je de schouders en rug niet overbelast.

Wat je vaak ziet bij ramen zemen is het volgende:

Voor het bovenste deel rek je teveel uit, de schouder gaat omhoog en je werkt boven je macht. Dit geeft teveel          spanning in de schouder- en nekspieren waaruit hoofdpijn of schouderpijn kan ontstaan. Ook komt er teveel belasting op de onderrug wat resulteert in een zeurende pijn. Vaak wordt er te hard op de spons gedrukt zodat er ook onnodige spanning ontstaat.

Bij het onderste deel van de ramen sta je vaak gebukt met gestrekte benen en haal je de kracht uit de schouders. Ook deze houding geeft overbelasting voor nek, schouders en rug.

Hoe moet het dan wel? Ik denk dat iedereen wel weet dat er een trap bij moet. Het lijkt altijd veel gedoe zo’n trap pakken maar het geeft zoveel verlichting dat het een kleine moeite is. Zorg dat je de trap op een makkelijke plek hebt staan waar je hem zo gepakt hebt, dat maakt de drempel om hem te pakken al kleiner.

Werk altijd tussen oog- en borsthoogte, dan heb je de optimale hoogte om licht kracht te zetten. Je kan beter drie keer over een plekje wrijven dan één keer heel hard. Probeer de schouders niet op te trekken en houdt de rug recht.

Voor het lage deel van de ramen kan je het beste gehurkt of geknield (op één knie en één voet) gaan zitten. Zo kan je stabiliteit uit de benen halen, de rug recht houden en de schouders laag. Ook nu weer niet teveel kracht zetten. Probeer zo ontspannen mogelijk te zemen, ook al heb je haast. Zo krijg je schone ramen zonder lichamelijke klachten en kan je de dagelijkse bezigheden makkelijker volhouden.

Hoe veeg je zonder rugpijn te krijgen?

Veel mensen klagen over rug- of schouderpijn na het vegen van de straat. Net als bij stofzuigen wordt er teveel kracht gezet op de bezem met een gebogen rug. Met opgetrokken schouders wordt er flink op de bezem geduwd en als de straat dan mooi aan kant is doet de nek zeer, is er hoofdpijn of zijn er zere schouders.

Hoe moet het dan wel?

Hou de veegbeweging klein. Maak kleine stapjes voorwaarts of zijwaarts zodat je de kracht uit de benen kan halen.De rug blijft gestrekt en de schouders laag. Duw niet te hard op de bezem, hij doet zijn werk ook wel als je minder kracht zet. Bij vegen wordt er veel gevraagd van de schuine buikspieren voor stabiliteit naar het bekken. Merk je dat je ondanks een goede houding toch last krijgt van de rug of rond het bekken, dan komt dat meestal door te weinig kracht in de buikspieren. Span deze dan bewust aan tijdens het vegen of train ze regelmatig zodat ze sterker worden.

Hieronder zie je een demonstratie van de goede houding, kijk maar eens of je bovengenoemde punten terug ziet in de film:

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=1CFdAkkio7Y]