Hoe heb ik het gebruik van de Epi-no ervaren

/in , /door

Een verhaal van Gerrie, een vrouw uit mijn praktijk die op mijn advies de Epi-no geboortetrainer heeft gebruikt:

“In de 13de week van mijn zwangerschap kreeg ik bekkenklachten. Hiervoor ging ik op aanraden van de verloskundige naar de Cesartherapeut. Na een aantal weken bij de oefentherapeut Cesar te zijn geweest ging het aanzienlijk beter. Via haar kreeg ik voorlichting om de Epi-no geboortetrainer te gaan gebruiken ter voorbereiding op de bevalling. Ik was gelijk enthousiast, want wie wil zich nou niet voorbereiden op zoiets ingrijpends als een bevalling. Wel had ik nog een aantal vragen zoals , wat is het effect op de baby, wek ik hiermee de bevalling op etc. Ik heb me thuis verdiept in de werking van de  Epi-no en natuurlijk het effect wat het moet opleveren, namelijk een verminderde kans op inscheuren/inknippen. Dit sprak mij erg aan, maar vooral het gevoel van zelfvertrouwen wat het mij zou kunnen geven gaf voor mij de doorslag. Na overleg met de verloskundige en mijn partner heb ik besloten om de Epi-no te gaan gebruiken.

In week 37 ben ik begonnen met het gebruik van de Epi-no. De eerste paar keren voelde het een beetje vreemd om het ballonnetje in te brengen en vooral het opblazen ervan. Toch voelde ik me trots dat ik na een paar keer oefenen mijn bekkenbodemspier al had opgerekt tot 4,5cm. Ik wilde proberen de bekkenbodemspier op te rekken tot de maximale 10 cm zodat ik een beetje wist wat het gevoel zou moeten zijn als het hoofdje van mijn kindje er straks door moest. Het gebruik van de Epi-no deed geen pijn. Je moet natuurlijk wel goed je eigen grenzen in de gaten houden, want je voelt wel wat spanning op de bekkenbodem als je het ballonnetje opblaast.

Na twee weken elke dag 10 minuten te hebben getraind en 10 minuten te hebben gerekt kon ik het ballonnetje al opblazen tot 7,5 cm en deze er weer uit ‘persen’. Het gaf mij een gevoel van zelfvertrouwen dat ik me aan het voorbereiden was op de bevalling en dat ik merkte dat mijn lichaam een bevalling aan kon.

In de 38ste week kreeg ik na het oefenen een beetje bloedverlies.De verloskundige gaf aan dat dit kwam doordat alles nu zo goed doorbloed was en dat dan wel eens een haarvaatje kon knappen. Ik kon gewoon doorgaan met oefenen. Voor mij voelde het toen niet zo heel goed meer dus ben ik gestopt met het oefenen met de Epi-no.

Op precies de uitgerekende datum begon de bevalling en heb ik binnen 5 uur op de baarkruk een prachtige dochter op de wereld gezet. Tijdens de bevalling was ik volledig ontspannen, want ik wist dat ik me goed had voorbereid. Het voelde niet hetzelfde als het opgeblazen ballonnetje eruit persen, wat ik misschien wel had verwacht.  Toch is de bevalling zonder knip of scheur verlopen waar ik erg blij mee was.  Mijn herstel verliep daardoor erg vlot.

Ik ben blij dat ik met de Epi-no geoefend heb, want het gaf mij dusdanig veel zelfvertrouwen dat ik de bevalling  als positief heb kunnen ervaren. De volgende keer zou ik zeker weer gaan oefenen, want of het nu komt door de Epi-no of niet ik ben niet ingescheurd of ingeknipt.

Hoe maak je oefenen leuker?

/in , , , , /door

De kracht van oefentherapie zit hem voor een groot deel in het vele herhalen van oefeningen en houdingen. Gedurende enkele maanden moet je elke dag oefeningen doen en letten op je houding. In het begin lukt het meestal nog wel, maar na een poosje als het beter gaat neemt de motivatie om te oefenen vaak af.

Om het oefenen leuker te maken kan je gebruik maken van diverse oefenmaterialen. Eén van de meest gebruikte en leukste vind ik de oefenbal.

Met de oefenbal kan je verschillende zittende oefeningen doen, balanstraining en buikspieroefeningen. Zo’n bal is ook altijd erg lekker om gewoon op te zitten en het houd je dan in beweging.

Om de weerstand bij spierversterkende oefeningen wat te vergroten kan je oefenen met een oefenband. Deze elastische band is eenvoudig te gebruiken en inzetbaar voor diverse spiergroepen. Zo kan je hem gebruiken bij armoefeningen, maar ook om beenspieren te versterken.

Bij kinderen werken we vaak ook met gewone ballen, kegels of oefentollen. En natuurlijk een sticker als er goed geoefend is. Het oefenen is een hulpmiddel om het doel, de goede houding en de juiste balans in het lichaam, te bereiken.

Oefenen moet leuk blijven, dan heeft het effect!

Voor informatie over diverse oefenmaterialen klik op de Rafys link onderaan de pagina.

Rug- en bekkenklachten na een keizersnede

/in , , , /door

In mijn praktijk kwam een jonge moeder met rug- en bekkenklachten. Haar zoontje was nu 3 maanden oud, maar ze voelde zich nog lang niet fit. Of ik eens wilde kijken of er wat aan te doen was.

Uit het intakegesprek kwam naar voren dat ze de laatste maanden van de zwangerschap veel op bed gelegen had wegens zwangerschapssuiker en na een bevalling van 16 uur kwam de kleine uiteindelijk via een keizersnede op de wereld. De gynaecoloog verklaarde haar gezond toen de wond genezen was en de bloedwaardes weer goed, maar haar lichaam vertelde haar wat anders.

De balans in haar lijf was totaal verstoord. De belastbaarheid was sterk gedaald door de bedrust, de bevalling en de buikoperatie. Maar haar belasting was enorm gestegen met het tillen van de baby en het weer hervatten van haar werk in de schoonmaakbranche.

Tijdens het onderzoek bleek dan ook wel dat de kracht van de schuine en dwarse buikspieren zeer verminderd was waardoor de rugspieren alle belasting op zich namen. De bekkenbodemspieren waren verzwakt en door het vele tillen van de kleine alleen maar nog zwakker aan het worden.

Na een aantal behandelingen waarin we onder andere de spieren rondom het bekken in kracht en coördinatie trainden, de bekkenbodemspieren versterkten en het gebruik van die spieren bij dagelijkse handelingen intrainden ging het stukken beter met haar. Doel van de behandeling is het herstellen van de balans in belasting en belastbaarheid. Als dat lukt kun je het allebei weer opbouwen naar meer.

Dus na een operatie, of het nu een keizersnede is of een andere ingrijpende vorm, altijd goed trainen. Voor begeleiding kan je terecht bij een oefentherapeut bij jou in de buurt.

Urineverlies is niet gewoon

/1 Reactie/in , , , , /door

Volgens de cijfers die bekend zijn bij de huisartsen heeft 5-7% van de vrouwen dagelijks urineverlies, en zelfs 14% van de vrouwen boven de 65 jaar. Dit lijkt al best veel, maar de werkelijke cijfers liggen vast veel hoger. Tegenwoordig vinden veel vrouwen het normaal dat je wel eens een druppel verliest, of dat je moet sporten met maandverband in. Als je kinderen hebt gekregen hoort dat er gewoon bij wordt vaak gedacht. Voor dit soort klachten gaat men niet zo snel naar de huisarts, want het is best moeilijk om over te praten. In deze tijd zijn er nog weinig taboes wat gespreksonderwerpen met vriendinnen onder elkaar betreft, maar urineverlies, nee, daar heb je het niet over.

Terwijl er zeker wat aan te doen is. Met de juiste training, begeleiding en discipline hoef je geen inlegkruisje of maandverband meer te gebruiken bij het hardlopen. Dan kan je lekker op de trampoline met je kinderen, of een flinke lachbui krijgen met je vriendinnen.

Zoals ik al in een eerder stuk heb beschreven is bekkenbodemtraining voor en na de zwangerschap erg belangrijk. En zoals je de buikspieren moet blijven trainen om een beetje in vorm te blijven, en je conditietraining moet blijven doen om het op peil te houden, is bekkenbodemtraining ook iets wat je moet blijven doen om de kracht op peil te houden.

Alleen de vraag is hoe doe je dat nou. Veel vrouwen zijn gefocust op het aanspannen en vergeten dat het loslaten van een spier ook bij training  en beheersing hoort. Als de bekkenbodem te gespannen is kan je dezelfde problemen krijgen als bij een te slappe bekkenbodem. Meestal wordt er dan alleen maar meer aangespannen en zo blijf je in een cirkel van verkeerd gebruik.

In mijn praktijk geef ik gerichte training in het aan- en ontspannen van de bekkenbodem. Dit in combinatie met de ademhaling en het verbeteren van de houding, want dit alles heeft invloed op elkaar. De laatste tijd raad ik hierbij ook de epino aan, omdat je met dit hulpmiddel zeer duidelijk kan zien wat je doet en je training meetbaar wordt.

Urineverlies is niet gewoon, je moet er alleen wel wat voor doen.

Het nut van oefentherapie bij een diastase van de rechte buikspieren

/1 Reactie/in , , , /door

Een poos geleden kreeg ik een dame onder behandeling waarbij de rechte buikspieren niet meer aansloten na de zwangerschap ( een zogenaamde diastase). Dit was al ontstaan na de geboorte van haar eerste kindje en omdat ze graag een tweede wilde had ze er niks mee gedaan. Na de tweede bevalling was het alleen maar erger geworden en volgens haar huisarts was er weinig aan te doen. Lange tijd liep ze ermee door totdat ze het echt zat was. De huisarts stuurde haar door naar mij.

Toen bij het onderzoek het hemd uitging schrok ik toch wel even. Zo erg had ik het niet eerder gezien. De buikinhoud kwam door gebrek aan steun van de buikspieren naar buiten puilen tussen de twee spierdelen door. Als de buikspier zo slap en uitgerekt is en zo slecht functioneert heeft het in eerste instantie geen nut om die te gaan trainen. Maar we hebben niet alleen rechte buikspieren. De schuine buikspieren functioneerden wel, maar waren ook ongetraind. Verder hebben we nog een dwarse buikspier laag in de onderbuik die steun geeft en ook de samenwerking van bekkenbodem en middenrif kan steun geven naar de buik toe.

Er volgde een trainingsschema waarbij we rustig opbouwden om niet te forceren. Spieren moeten de tijd krijgen om te versterken en instappen op een te hoog niveau geeft alleen maar frustratie en overbelasting. Door minimaal te beginnen creëer je controle en beheersing over de spieren en dat is wat we nodig hebben bij het dagelijks gebruik.

De diastase ging natuurlijk niet weg, maar werd wel vele malen minder. Er kwam weer vorm in de buik en er was meer gevoel van steun en kracht. De schuine buikspieren zijn enorm belangrijk om te trainen, zowel tijdens als na de zwangerschap. Dus als je zwanger bent, wilt worden of net bevallen bent: goed getraind zijn geeft meer steun!

Zwangerschapscursus wel of niet?

/1 Reactie/in , /door

Als je zwanger bent heb je de keuze of je een zwangerschapscursus wilt gaan volgen of niet.  Je kan daarbij kiezen uit een groot aanbod, waaronder ook zwangerschapsbegeleiding bij de oefentherapeut. Wat je daar vooral niet leert is hoe je moet bevallen. Elke zwangere is anders en elke bevalling is uniek. Wat je wel leert is een richtlijn met tips en oefeningen zodat je zo goed mogelijk de zwangerschap doorkomt en met zoveel mogelijk vertrouwen de bevalling in gaat.

Tijdens de lessen komen de dagelijkse houdingen en bewegingen aanbod,want bukken en tillen met een dikke buik is toch anders dan je gewend ben. Maar ook het in en uit de auto stappen, omdraaien in bed en hoe doe ik toch die sokken aan zijn belangrijke punten die besproken en geoefend worden. Daarnaast kun je leren met welke oefeningen rugpijn op te vangen is en hoe je het lichaam zo goed mogelijk in conditie houdt.  

En dan natuurlijk de ademhaling….iets wat je normaal gesproken gewoon doet, maar wat tijdens de topprestatie van het bevallen toch ineens ingewikkeld kan zijn. Door van te voren verschillende manieren van ademhaling te trainen kan je tijdens de bevalling het geleerde makkelijker toepassen. Tijdens de ontsluiting is vooral het loslaten erg belangrijk, maar tijdens het persen heb je kracht nodig en waar haal je dat vandaan? Dit leer je allemaal tijdens de lessen zwangerschapsbegeleiding bij de oefentherapeut.

Elke vrouw ziet tegen een bevalling op, of het nu de eerste of vierde keer is, maar hoe beter je voorbereid en getraind bent, hoe makkelijker het zal gaan. Ik wens alle zwangere dames die dit lezen een goede bevalling toe.

Het belang van bekkenbodemtraining

/1 Reactie/in , , , , /door

De bekkenbodem is een spiergroep in het lichaam waar weinig over wordt gepraat. Iedereen vindt het normaal om na een bevalling flink de buikspieren weer te trainen en om wekelijks in de sportschool aan de conditie van het lichaam te werken. Maar de spiergroep die het pas echt zwaar te verduren heeft gehad tijdens de zwangerschap en natuurlijk vooral tijdens de bevalling wordt wellicht enkele weken getraind en daarna snel maar weer vergeten. Totdat je tijdens datzelfde sporten enkele druppeltjes gaat verliezen. Het lijkt door de reclame van incontinentiemateriaal alsof druppelverlies een normaal iets is, maar er is heel goed wat aan te doen. Het liefst trainen tijdens de zwangerschap (het komt altijd aan bod in mijn zwangerschapscursussen), meteen na de bevalling pak je die training weer op. En heb je dat allemaal niet gedaan dan is het zeker niet te laat. Al ben je 80, een bekkenbodem is te trainen.

Iedereen die is bevallen weet wat een geweld er op de bekkenbodem komt. En iedereen die nog moet bevallen vindt dat nu net iets om vooral niet over na te denken. Feit is dat tijdens de bevalling micro-scheurtjes ontstaan in de bekkenbodemspieren. Dit is een natuurlijk proces, het hoort erbij. De bekkenbodem zal na een bevalling nooit meer zo veerkrachtig worden als ervoor, maar goed, er zijn ook weinig vrouwen die de buik weer net zo strak krijgen als ervoor. Maar die buik wordt getraind en daardoor trekt alles strakker en wordt je beloond met meer steun naar de rug. En zo is het dus ook met de bekkenbodem.

Trainen en blijven trainen, net als de rest van je lichaam. En weet je niet hoe, dan ben je altijd welkom bij de bekken(oefen)therapeut.

verschillende zithoudingen

/in , , , , , , /door

Als ik met mensen in mijn praktijk de zithouding doorneem train ik altijd 3 verschillende zithoudingen. We zitten namelijk niet altijd op een zelfde soort stoel en niet altijd met hetzelfde doel. Belangrijk is dat je zithoudingen kan afwisselen, omdat het lichaam lang in één houding niet prettig vindt. Over het algemeen komt het neer op het volgende:

Zitten zonder leuning: Voor als je op een kruk zit, of voor op je stoel. Zet je voeten stevig op de grond met de knieën in een hoek van ongeveer 90 graden. Zo geven je benen de meeste steun voor je rug. Strek je rug door je borstbeen te heffen vanuit de bovenrug. Je komt nu voor je gevoel een beetje schuin naar voren te zitten. Maak de nek lang om het hoofd recht te krijgen en laat de schouders ontspannen hangen. Als het goed is voel je dat je een beetje voor op je billen zit, je voelt de rugspieren werken en het voelt een beetje overdreven. Begin dit te oefenen door vaak een halve minuut rechtop te zitten. Breidt het uit naar steeds vaker en langer.

Zitten in een stoel: De billen achterin de stoel en de rug tegen de leuning aan. Zet de voeten weer stevig op de grond en maak de nek ook weer lang zodat je de strekking van de rug afmaakt. Vooral schouders en hoofd willen graag naar voren hangen, omdat daar vaak geen steun meer is. Probeer de schouders te ontspannen  en niet op te trekken. Let steeds als je gaat zitten op deze houding en betrap je jezelf op hangen dan is de correctie snel gemaakt.

 

 

 

 

 

Zitten op de bank: ’s Avonds willen we ook wel lekker op de bank hangen en dat kan natuurlijk. Zorg dat je met kussens de rug recht steunt, leg de benen lekker languit op de bank of op een poef/tafel en zorg dat je recht voor de televisie zit. Zo zit je lekker lui, maar toch met een rechte rug. Probeer op twee billen te zitten en niet schuin op een zij.

 

 

De rug wil bij zitten dus altijd recht gesteund worden: of door de rugspieren, of door een leuning of door kussens.

Succes!!! (lukt het niet kom dan even langs bij de oefentherapeut…)

Het belang van een goede aanvullende verzekering

/3 Reacties/in , , , , , , , , /door

De laatste jaren komt het steeds vaker voor dat mensen niet voldoende verzekerd zijn. Verzekeringen worden steeds duurder en er wordt steeds minder vergoed.  Het is niet het leukste werkje van het jaar om uit te zoeken hoe je verzekerd bent en of het ergens anders beter of goedkoper kan. Totdat je ineens ergens last van krijgt en therapie nodig hebt en het blijkt dat je niet voldoende vergoeding krijgt.

Oefentherapie is een manier van behandelen waarbij we werken volgens het motorisch leerproces ( zie http://natasjatijhuis.wordpress.com/2012/04/16/hoe-verander-je-een-houding/ ). Dat betekent dat je voor langere tijd bezig bent met het intrainen van de juiste manier van het lichaam belasten. We proberen de oorzaak van de pijnklachten op te zoeken en vaak ligt dat in een verkeerd spiergebruik bij dagelijkse handelingen. Dus bijvoorbeeld met opgetrokken schouders achter de computer zitten waardoor je hoofdpijn krijgt, of door te zwakke schuine buikspieren overbelasting van de onderrug krijgen. Resultaat zie je vaak na 6 behandelingen in de vorm van minder vaak last, minder intens last of je voelt je sterker of soepeler. Dat is een teken dat je op de goede weg bent en dus met de therapie door moet gaan.

En dan kom je erachter dat je niet goed verzekerd bent. Je krijgt bijvoorbeeld maar 6 keer vergoed. Of je krijgt er 9 maar bent al 6 keer bij een fysiotherapeut geweest. Dan ben je dus op de goede weg, maar je moet de rest van de therapie zelf betalen en niet iedereen kan dat.

Kijk daarom je polis goed na en zorg voor een aanvullende verzekering met minstens 18 keer oefentherapie/fysiotherapie. Want mocht je ervoor komen te staan dat je niet meer kan werken door de rugpijn of beperkt wordt in je sociale leven door hoofdpijn dan heb je de oefentherapeut echt nodig.

houdingstips bij het omgaan met je baby

/1 Reactie/in , , , , /door

Als je net bent bevallen gaat meestal al je aandacht naar dat hele mooie, kleine wondertje. Uren kan je ernaar kijken en uren ben je er druk mee. Je leeft van voeding naar voeding en tussendoor moet het huishouden gebeuren en komen er visites. Aandacht voor jezelf schiet er vaak bij in. Totdat ineens de rugpijn opspeelt, of er ineens schouderklachten ontstaan. Vaak gebeurt dit doordat je lichaam door de zwangerschap en bevalling verzwakt is en je belasting behoorlijk piekt. Kracht en belasting zijn dan niet in balans. Met de volgende tips blijft de belasting wat lager en train je de belastbaarheid. Zo kan je vervelende pijn voorkomen.

 

1. Voeden: of je nu fles- of borstvoeding geeft wissel links en rechts altijd af. Zowel voor je kind als voor jezelf is dit beter, omdat je zo beide kanten evenveel belast en je kind zo geen voorkeurshouding krijgt. Zorg dat je in een stevige stoel zit of achter in de bank met een goede steun in de rug. Een kussen onder de arm waar je kindje op ligt hoort zo hoog te zijn dat je wel steun hebt maar niet met de schouder omhoog zit. Neem de tijd om je voedingshouding aan te nemen, ook al heeft je kleine erge honger. Als jij goed zit, ligt je baby ook comfortabeler. Tijdens het voeden kan je zelf je bekkenbodemspieren optrekken en weer loslaten, heb je die ook weer getraind.

2. Maxicosy: draag de maxicosy zoveel mogelijk met 2 handen voor je, de schouders laag, de rug recht. Of met één arm gebogen, het hengsel rust in de elleboog en met de andere hand hou je het hengsel stevig vast. Als je de maxicosy in de auto zet plaats je eerst je voet in de auto of op de dorpel, daarna buk je voorover. Let altijd bij het optillen van de maxicosy op je schouders, til met je armen en niet met je schouders.

3. Bed/box: Buk voorover met gebogen knieën en een zo recht mogelijke rug. Zet je voeten in de bukrichting. Soms is het dus handiger om schuin naast het bed te staan. Wordt je kleintje al groter en kan hij of zij al staan dan altijd vragen of ze dat willen doen, dat scheelt je een enorme diepte.

4. Luier verschonen: de commode is een fantastische uitvinding. Alles bij de hand en de goede hoogte. Maar in de huiskamer heb je die niet en dan wordt het al snel op de grond of op de bank. Het meest ideaal is een extra verschoningskussen in de huiskamer die je op tafel legt als het nodig is. Is de tafel ongeschikt dan het liefst op de bank. Je gaat op 1 knie en met 1 voet stevig voor je naast de bank zitten en zo heb je jezelf op de juiste werkhoogte. Kan het niet anders dan op de grond, neem dan ook altijd de knielhouding aan.

 

Heb je enkele weken na je bevalling toch klachten vraag dan de oefentherapeut om hulp www.cesarcoevorden.nl