Lekker in je vel !

/1 Reactie/in , , /door

Zo’n twee jaar geleden volgde ik de scholing voor bekkenklachten bij zwangerschap en bekkenbodemproblemen. De informatie die ik daar kreeg over wat een bevalling allemaal met je lichaam doet zette me wel aan het denken. Sinds die scholing hamer ik bij elke zwangere dame erop dat ze vooral na de bevalling de training van de bekkenbodem oppakt.

De meeste jonge moeders gaan na de bevalling weer aan het hardlopen of fitness. De kilo’s moeten er zo snel mogelijk van af. Maar wat ze niet weten is dat de bekkenbodem steeds slapper wordt als je het overbelast. Dus als je die niet bewust traint werkt het oppakken van het sporten averechts op de bekkenbodem. En echt, druppeltjes verliezen tijdens het sporten of lachen is echt niet iets wat erbij hoort, er is iets aan te doen.

Daarom ben ik vorig jaar gestart met de Lekker-in-je-vel lessen.Vanaf 6 weken na de bevalling tot wanneer men maar wil wordt er wekelijks gewerkt aan bekkenbodemspieren, buikspieren, conditie, maar ook trainen we hoe je je kindje het beste kan optillen, welke voedingshoudingen het minst belastend zijn en geef ik schoonmaaktips wat de houding betreft. De kinderen komen mee dus we hebben direct oefenmateriaal!

Dus begin na een bevalling weer met trainen in het klein en bouw het rustig aan op en vergeet vooral die bekkenbodem niet.

Komt een vrouw bij de oefentherapeut…

/in /door

Enkele maanden terug had ik een vrouw onder behandeling die was doorverwezen door de verloskundige. Ze was voor de 2de keer zwanger en bij de 1ste had ze ernstige bekkenklachten gehad. Ze kon toen niet meer lopen en zat met 20 weken zwangerschap thuis. En nu was ze 12 weken zwanger en begon de ellende alweer.

We zijn meteen begonnen met het trainen van de stabiliteit rondom het bekken. Er is een keten van spieren rondom het bekken die horen samen te werken. Door de zwangerschap verweken de steunbanden in het hele lichaam en dus ook rond het bekken. De spieren horen dan de steun over te nemen, maar soms is er een zwakke schakel in het geheel en valt de stabiliteit meer weg dan normaal. Met testen kwam ik erachter welke schakel bij deze vrouw het zwakst was en we begonnen te trainen. Maar niet alleen de kracht, ook de samenwerking van die spieren bij de dagelijkse bezigheden.

Hoe kon ze het beste haar dochtertje van 2 optillen? Waar moest ze op letten met lopen? Hoe kreeg ze het meest balans in belasting en belastbaarheid? Dit waren belangrijke onderdelen tijdens de therapie.

Na 3 weken voelde ze zich al een stuk beter. Ze kon blijven werken tot aan haar zwangerschapsverlof. Door beter te luisteren naar haar lichaam en na te denken bij wat ze deed kon ze controle houden over haar bekken en pijnklachten. Dit maal geen bekkenband, maar een prettige zwangerschap.