Er was eens…een meisje met migraine

Een meisje van acht jaar kwam samen met haar moeder bij me op verwijzing van de neuroloog. Ze had al jaren wekelijks migraine, soms zelfs meerdere keren per week. Verder was er sprake van hevige spierspanningshoofdpijn.

Tijdens de anamnese (het intake-gesprek) zag ik een vrolijk meisje, maar ook een meisje die veel van zichzelf vroeg. Ze wilde graag goed presteren op school en aardig gevonden worden. Bij het onderzoek zag ik een redelijke  houding, de rug lichtgebogen, de schouders wat opgetrokken, maar één ding sprong eruit. De spieren bovenop de schouders waren keihard.

We begonnen de oefentherapie met ontspannende bewegingen voor het nek-schoudergebied. Door rustige bewegingen te maken breng je de doorbloeding van de spieren op gang wat ontspanning geeft. We gingen door naar de zithouding en ook in die houding bewogen we rustig de schouders en het hoofd. Daarnaast gingen we aan de slag met de ademhaling. Ze had een hoge, snelle ademhaling wat voor algehele spanning in het lichaam zorgt. Daarom oefenden we de buikademhaling en maakte ik haar bewuster van de spanningen in haar lichaam.

Na enkele weken kwam er vooruitgang. De migraine aanvallen werden minder intens, de spierspanningshoofdpijn nam af en ze ervoer meer rust. Zo kreeg ze langzaamaan meer controle over haar lichaam en haar klachten. Na enkele maanden waren de migraine aanvallen enorm afgenomen, eens per maand speelde het nog wel eens op. De spierspanningshoofdpijn was minimaal. Ze kon weer goed functioneren wat meer zelfvertrouwen gaf en zo werd ze een nog vrolijker meisje.