Berichten

Inloopmiddag voor mensen met chronische pijn

week-van-de-pijn

In de landelijke week van de pijn is er op woensdag 28 september een inloopmiddag voor mensen met chronische pijn. Tijdens deze middag kunt u geheel vrijblijvend eens in gesprek gaan met één van de oefentherapeuten die aangesloten zijn bij het Netwerk Chronische Pijn . Ook zal Be-Balanced aanwezig zijn om u te vertellen over yoga en tai chi, wie weet is dat wel wat voor u. Alie Willems zal er zijn om u meer te vertellen over mindfulness en Francis Lohues is er als lid van ParkinsonNet. Heeft u Parkinson en wilt u weten wat zij voor u kan betekenen dan kunt u deze middag geheel vrijblijvend eens informeren.

WAAR: in de praktijk aan de Spoorhavenstraat 28

WANNEER: woensdag 28 september 2016 van 13.00u-16.00u.

Wees welkom!

Anders denken heeft veel invloed op hoe je lichaam voelt

Omdat ik ben aangesloten bij het Netwerk Chronische Pijn  volg ik diverse cursussen. Eén daarvan was de “mindfulness approach van chronische pijn”. Eerder dacht ik bij mindfulness aan zweverige mensen die met foefjes zaligmakend gelukkig zijn. Totdat ik me er meer in verdiepte.

Mindfulness is ontwikkeld door een wetenschapper die ook boeddhist was. Aangezien wij in de westerse wereld alles bewezen willen zien heeft hij onderzoek gedaan naar de invloed van het denken op het lichaam. Hij bewees hiermee dat je met diverse oefeningen, waaronder meditatie, de aanmaak van het stresshormoon kan verminderen  waardoor het lichaam dus letterlijk minder onder spanning komt te staan. Aangezien stress een veel voorkomend probleem is als je chronische pijn hebt is stressvermindering dus absoluut gewenst.

Leer er maar mee leven, dat is wat een specialist of huisarts vaak zegt als er geen duidelijke oorzaak of oplossing voor je pijnprobleem is. Oefentherapeuten van het Netwerk Chronische Pijn helpen daarmee. Onder andere door scholing met motivational interviewing en mindfulness wordt geleerd om anders tegen pijn aan te kijken. Andere doelen stellen in het leven, de pijn niet laten heersen, maar er laten zijn. Accepteren, niet oordelen, een open blik naar jezelf.

De pijn zal niet weggaan. Maar hoe fijn zou het zijn als je weer met meer plezier je dag doorkomt? Als je weer doelen hebt die haalbaar zijn en waar je je goed bij voelt?

Informeren staat vrij, kijk eens op de site, wie weet is dit wat voor u.

U moet er maar mee leren leven…

Het gebeurt vaak dat men met pijnklachten bij de specialist komt en na onderzoek te horen krijgt dat er niets aan te doen is. U moet er maar mee leren leven, is dan de zin die veel gebruikt wordt. Wat de specialist bedoelt is, ik kan niks vinden waar ik wat aan kan doen. Er is geen afwijking gevonden die chirurgisch geholpen kan worden. En dan moet je er dus mee leren omgaan.

Veel mensen voelen zich dan niet begrepen. Ze gaan twijfelen aan zichzelf. Het zit toch niet tussen mijn oren? Voor deze mensen is er het netwerk chronische pijn van oefentherapeuten. De oefentherapeuten die hierbij aangesloten zijn hebben een speciale cursus gevolgd om mensen met chronische pijn te leren omgaan met hun klachten en beperkingen. De tijd die de specialist vaak niet heeft om rustig alles uit te leggen krijg je bij de oefentherapeut wel. Aandacht voor de persoon en het probleem, samen doelen bedenken en daarnaar toe werken en daarna de mensen zelf hun weg laten volgen waarbij de pijn niet meer centraal staat maar juist de kwaliteit van het leven.

Ook in Coevorden is de oefentherapie nu aangesloten bij het netwerk chronische pijn. Graag help ik u op weg om weer meer plezier in het leven te krijgen. Voor info: netwerk chronische pijn.

 

Pijn is niet altijd een teken van schade

Pijn, een gevoel dat voor iedereen persoonlijk is. De ene keer kortdurend, maar vaak ook altijd aanwezig. Een moeilijk te onderzoeken iets, omdat het zo subjectief is. Wat de één veel pijn vindt is voor een ander zeer draaglijk. Pijn, het is een onderwerp waar in de loop van de mensheid veel onderzoek naar gedaan is en waar steeds weer nieuwe inzichten over duidelijk worden.

Lange tijd werd er gedacht dat er een oorzaak moet zijn voor pijn. Als iemand met pijnklachten bij een dokter komt dan moet daar een reden voor zijn. Bij acute pijn is dat ook zo. Pijn is een soort alarmbel voor als er iets beschadigt in het lichaam. Bij warmte zorgt het voor een terugtrek reflex, bij een verstuikte enkel zorgt het voor een paar dagen de voet ontzien. Maar bij chronische pijn is dat vaak net even anders.

Er zijn in Nederland veel mensen met chronische pijnklachten. Eén op de vijf mensen heeft last van bijvoorbeeld lage rugpijn, fybromyalgie, arthrose of hoofdpijn . Jaren geleden werden deze mensen onderzocht en als er dan niks gevonden werd moest men er maar mee leren leven. De pijnbeleving werd als iets psychisch gezien. Dankzij recente onderzoeken weten we nu dat de pijn die men voelt echt is. Het pijnsysteem is alleen van slag. De schade die normaal voor een alarmreactie zorgt is allang verdwenen of soms zelfs niet eens geweest. Maar het alarm gaat wel vaak af en dat zorgt voor chronische pijn.

U moet er maar mee leren leven… Dat is wat de oefentherapeut samen met u doet. Een weg vinden in omgaan met de pijn. Nieuwe doelen vormen om de kwaliteit van het leven weer op te vijzelen. Niet meer op zoek gaan naar de oorzaak, maar de aandacht verleggen naar dingen die je wel kunt doen.

Sinds kort is er het netwerk chronische pijn van oefentherapeuten. Alle oefentherapeuten zijn opgeleid om het gedrag op het gebied van houding en beweging te veranderen en in te trainen. De therapeuten aangesloten bij het netwerk zijn daar nog meer in gespecialiseerd en geschoold zodat ze de chronisch pijnpatiënt goed op weg kunnen helpen.

Chronisch pijnpatiënt vaak onbegrepen door omgeving

Er zijn veel mensen met chronische pijn. Soms is er een oorzaak voor gevonden, bijvoorbeeld door arthrose, reuma of een ongeluk. Maar soms is de oorzaak niet duidelijk. Voor bijvoorbeeld de meeste lage rugklachten is geen duidelijke oorzaak. Of je hebt een aandoening waar nog geen duidelijk aantoonbare reden voor is gevonden bijvoorbeeld fybromyalgie of een whiplash.

Eén ding is wel zeker, er is pijn. En die pijn kan je flink belemmeren in je dagelijks functioneren. Sommige dingen kan je niet of maar met mate. Of je kan iets wel doen, maar moet daarna even rusten. Voor de buitenwereld is dat soms moeilijk om mee om te gaan. Voor de meeste mensen in deze maatschappij geldt dat iemand ongeveer drie maanden iets mag mankeren en dan moet je niet meer zeuren. In het begin vraagt men nog wel eens, hoe is het nu, maar na een poos wordt dat minder. En ze zien je lopen in de stad, lekker aan het winkelen en jij denkt dat zij denken dat je maar een lekker leventje hebt. En dat is één van de valkuilen bij chronisch pijnpatiënten. Bezig zijn met wat de ander van je denkt. Belangrijk is dat je je energie stopt in wat jij belangrijk vindt om te doen en te kunnen.

Voor die buitenwereld is het wel eens goed om toch eens dieper na te denken over hoe leuk dat leven van die pijnpatiënt is.Verdiep je ook na maanden of jaren nog eens echt in die persoon, want begrip en steun uit de omgeving is heel belangrijk.

En die steun bestaat niet uit het uit handen nemen van dagelijkse bezigheden. En ook niet uit het heel makkelijk maken voor iemand met pijn. Steun bestaat uit positieve complimentjes maken over hoe knap je het vindt dat iemand toch doorgaat. Steun is samen met een pijnpatiënt dingen ondernemen zodat die persoon toch weer een stapje vooruit komt.Steun is luisteren als iemand even zijn mopperuurtje heeft.

Chronisch pijnpatiënten moeten zelf leren omgaan met hun beperkingen en klachten. Alleen als ze zelf willen kunnen ze iets leuks maken van hun leven. Iedereen is zelf verantwoordelijk voor de manier waarop je beperkingen aanpakt. Met steun uit de omgeving wordt dat proces net even wat makkelijker gemaakt.