Berichten

Hoe heb ik het gebruik van de Epi-no ervaren

Een verhaal van Gerrie, een vrouw uit mijn praktijk die op mijn advies de Epi-no geboortetrainer heeft gebruikt:

“In de 13de week van mijn zwangerschap kreeg ik bekkenklachten. Hiervoor ging ik op aanraden van de verloskundige naar de Cesartherapeut. Na een aantal weken bij de oefentherapeut Cesar te zijn geweest ging het aanzienlijk beter. Via haar kreeg ik voorlichting om de Epi-no geboortetrainer te gaan gebruiken ter voorbereiding op de bevalling. Ik was gelijk enthousiast, want wie wil zich nou niet voorbereiden op zoiets ingrijpends als een bevalling. Wel had ik nog een aantal vragen zoals , wat is het effect op de baby, wek ik hiermee de bevalling op etc. Ik heb me thuis verdiept in de werking van de  Epi-no en natuurlijk het effect wat het moet opleveren, namelijk een verminderde kans op inscheuren/inknippen. Dit sprak mij erg aan, maar vooral het gevoel van zelfvertrouwen wat het mij zou kunnen geven gaf voor mij de doorslag. Na overleg met de verloskundige en mijn partner heb ik besloten om de Epi-no te gaan gebruiken.

In week 37 ben ik begonnen met het gebruik van de Epi-no. De eerste paar keren voelde het een beetje vreemd om het ballonnetje in te brengen en vooral het opblazen ervan. Toch voelde ik me trots dat ik na een paar keer oefenen mijn bekkenbodemspier al had opgerekt tot 4,5cm. Ik wilde proberen de bekkenbodemspier op te rekken tot de maximale 10 cm zodat ik een beetje wist wat het gevoel zou moeten zijn als het hoofdje van mijn kindje er straks door moest. Het gebruik van de Epi-no deed geen pijn. Je moet natuurlijk wel goed je eigen grenzen in de gaten houden, want je voelt wel wat spanning op de bekkenbodem als je het ballonnetje opblaast.

Na twee weken elke dag 10 minuten te hebben getraind en 10 minuten te hebben gerekt kon ik het ballonnetje al opblazen tot 7,5 cm en deze er weer uit ‘persen’. Het gaf mij een gevoel van zelfvertrouwen dat ik me aan het voorbereiden was op de bevalling en dat ik merkte dat mijn lichaam een bevalling aan kon.

In de 38ste week kreeg ik na het oefenen een beetje bloedverlies.De verloskundige gaf aan dat dit kwam doordat alles nu zo goed doorbloed was en dat dan wel eens een haarvaatje kon knappen. Ik kon gewoon doorgaan met oefenen. Voor mij voelde het toen niet zo heel goed meer dus ben ik gestopt met het oefenen met de Epi-no.

Op precies de uitgerekende datum begon de bevalling en heb ik binnen 5 uur op de baarkruk een prachtige dochter op de wereld gezet. Tijdens de bevalling was ik volledig ontspannen, want ik wist dat ik me goed had voorbereid. Het voelde niet hetzelfde als het opgeblazen ballonnetje eruit persen, wat ik misschien wel had verwacht.  Toch is de bevalling zonder knip of scheur verlopen waar ik erg blij mee was.  Mijn herstel verliep daardoor erg vlot.

Ik ben blij dat ik met de Epi-no geoefend heb, want het gaf mij dusdanig veel zelfvertrouwen dat ik de bevalling  als positief heb kunnen ervaren. De volgende keer zou ik zeker weer gaan oefenen, want of het nu komt door de Epi-no of niet ik ben niet ingescheurd of ingeknipt.

Urineverlies is niet gewoon

Volgens de cijfers die bekend zijn bij de huisartsen heeft 5-7% van de vrouwen dagelijks urineverlies, en zelfs 14% van de vrouwen boven de 65 jaar. Dit lijkt al best veel, maar de werkelijke cijfers liggen vast veel hoger. Tegenwoordig vinden veel vrouwen het normaal dat je wel eens een druppel verliest, of dat je moet sporten met maandverband in. Als je kinderen hebt gekregen hoort dat er gewoon bij wordt vaak gedacht. Voor dit soort klachten gaat men niet zo snel naar de huisarts, want het is best moeilijk om over te praten. In deze tijd zijn er nog weinig taboes wat gespreksonderwerpen met vriendinnen onder elkaar betreft, maar urineverlies, nee, daar heb je het niet over.

Terwijl er zeker wat aan te doen is. Met de juiste training, begeleiding en discipline hoef je geen inlegkruisje of maandverband meer te gebruiken bij het hardlopen. Dan kan je lekker op de trampoline met je kinderen, of een flinke lachbui krijgen met je vriendinnen.

Zoals ik al in een eerder stuk heb beschreven is bekkenbodemtraining voor en na de zwangerschap erg belangrijk. En zoals je de buikspieren moet blijven trainen om een beetje in vorm te blijven, en je conditietraining moet blijven doen om het op peil te houden, is bekkenbodemtraining ook iets wat je moet blijven doen om de kracht op peil te houden.

Alleen de vraag is hoe doe je dat nou. Veel vrouwen zijn gefocust op het aanspannen en vergeten dat het loslaten van een spier ook bij training  en beheersing hoort. Als de bekkenbodem te gespannen is kan je dezelfde problemen krijgen als bij een te slappe bekkenbodem. Meestal wordt er dan alleen maar meer aangespannen en zo blijf je in een cirkel van verkeerd gebruik.

In mijn praktijk geef ik gerichte training in het aan- en ontspannen van de bekkenbodem. Dit in combinatie met de ademhaling en het verbeteren van de houding, want dit alles heeft invloed op elkaar. De laatste tijd raad ik hierbij ook de epino aan, omdat je met dit hulpmiddel zeer duidelijk kan zien wat je doet en je training meetbaar wordt.

Urineverlies is niet gewoon, je moet er alleen wel wat voor doen.