Waarom “dat leer ik nooit” , echt niet klopt…
‘Dat leer ik nooit!’ Het is een veel gehoorde zin, zo ook in mijn praktijk. Mensen komen bij me met pijnklachten in bijvoorbeeld de rug of nek en krijgen van mij te horen dat het veranderen van de houding nodig is om de klachten te verminderen. De meesten begrijpen wel waarom dat belangrijk is, maar denken bij voorbaat dat het nooit gaat lukken. Aan mij dan de mooie taak om mensen te motiveren.
Houding is gedrag, en gedrag is aangeleerd. En wat aangeleerd is kan je dus ook afleren en veranderen. Makkelijk is dat niet. Iets nieuws aanleren gaat via een zogenaamd motorisch leerproces. Daarbij ook nog ander gedrag afleren is een extra belemmering, maar niet onontkoombaar.
Uiteindelijk zit het hem allemaal in de werking van de hersenen. In die hersenen zitten allerlei verbindingen die ervoor zorgen dat we op een bepaalde manier bewegen en dingen doen. Als je iets nieuws gaat doen wordt er een nieuwe, broze verbinding gemaakt. Door deze handeling steeds te herhalen (en dus in te trainen) wordt de kleine zandweg in het hoofd langzaamaan een snelweg die steeds makkelijker te begaan is. Veranderen van gedrag zit hem dus in herhaling.
Daarnaast is er natuurlijk de vraag of je niet kan veranderen of niet wilt veranderen. Dat zijn duidelijk 2 verschillende dingen. Als je niet wilt, gaat het ook niet lukken. Als je probeert en je maximaal inzet is het resultaat altijd het grootst.
En als laatste krijg ik vaak te horen : ‘Het voelt zo onnatuurlijk, dit kan niet goed zijn’. En dan verwijs ik altijd naar de kinderen om ons heen. Kijk eens naar het houding- en bewegingsgedrag van kinderen van 2 a 3 jaar. Als dat niet natuurlijk is weet ik het ook niet meer.
Dat leer ik nooit klopt dus niet. Dat lijkt me moeilijk om te leren wel. En daarbij kan onder andere de oefentherapeut je helpen. Want het veranderen en intrainen van het gedrag in houding en beweging, dat is nu juist mijn vakgebied.