Berichten

Hoofdpijn bij kinderen, wat kan je eraan doen?

Regelmatig komen er kinderen bij mij in de praktijk met hoofdpijn. Soms in combinatie met migraine, soms met duidelijke houdingsafwijking, maar bijna altijd met verhoogde spierspanning in het nek- schoudergebied.

Hoofdpijn kan natuurlijk verschillende oorzaken hebben. De bekende spierspanningshoofdpijn komt het meest voor. De klachten die dan genoemd worden zijn divers. Drukkende pijn bij het voorhoofd en/of de slapen, wisselend van intensiteit, soms meer soms minder last, strak gevoel om het hoofd, stijf in de nek. Het kan allemaal een voorbeeld zijn van deze vorm van hoofdpijn.

Meestal is de oorzaak houdingsgerelateerd. Omdat kinderen veel zitten op school ontstaat er wel eens wat wij noemen een inactieve houding. Het kind zit dan onderuit gezakt op de stoel of met het hoofd hangend voorover. Hierdoor ontstaan teveel spierspanningen in de nek- en schouderspieren wat hoofdpijn kan veroorzaken. Bij de zogenaamde scolioses komt ook wel hoofdpijn voor door de disbalans die in het lichaam is ontstaan.

Ik zie in de praktijk ook veel kinderen met hoofdpijn door teveel geestelijke spanning. Een kind legt voor zichzelf bijvoorbeeld de lat te hoog op school, of wordt gepest in de klas. Daardoor ontstaat er ook een verhoogde spanning in het hele lichaam en vaak zie je dan een versnelde, hoge ademhaling erbij. De behandeling richt zich dan op houding, maar ook op ontspanning.

Bij migraine is er vaak ook een vorm van spierspanningshoofdpijn bij aanwezig. Door ontspanning van de schouderspieren zie je dan vaak verlichting van de klachten en afname van de migraine aanvallen. Zo krijgt het kind toch meer controle over de klachten en het eigen lichaam.

Benieuwd of oefentherapie ook iets is voor uw kind met hoofdpijn? Maak gerust een afspraak en tijdens de intake kan al worden gezien of het wel of niet een geschikte therapie is.

Komt een kind bij de oefentherapeut…

Een meisje van 8 jaar kwam bij me, omdat ze al ruim een jaar rugpijn had. Dit is natuurlijk niet normaal op die leeftijd en de diagnose van de kinderarts was dan ook hypermobiliteit. Dit houdt in dat de banden in het lichaam die steun moeten geven aan de gewrichten te lang zijn en er dus een te grote bewegingsmogelijkheid bestaat. Meestal is dit te constateren in de ellebogen, knieën en de mogelijkheid tot het maken van een hele holle rug.

Dit meisje had al lang andere therapieën gevolgd dus ik moest met een totaal andere aanpak beginnen. Ik had in die tijd net de opleiding ‘oefentherapie bij bekkenklachten tijdens zwangerschap’ afgerond. Bij zwangeren zijn de banden in het lichaam ook te lang en is de stabiliteit verstoord.  Dus we begonnen met stabiliteitstraining rondom het bekken. Eerst liggend, daarna in kruiphouding, zittend en staand en na enkele weken ging het steeds beter met haar. De spieren namen de steunfunctie over en functioneerden steeds meer zoals de bedoeling was.

Na enkele maanden kon ze weer volop met haar vriendinnetjes op de trampoline springen zonder dat ze moest stoppen, omdat haar rug zo’n pijn deed.